Wat vliegt de tijd! Het is inmiddels alweer een half jaar geleden dat ik een blog schreef. Een HALF JAAR!
En als we het dan toch over de vliegende tijd hebben: inmiddels is het alweer 1 jaar geleden dat we naar de Kamer van Koophandel gingen. Diederik zei naderhand dat ik alleen maar zat te grijnzen. Van oor tot oor. En dat klopte. Iedere keer als de medewerker van de Kamer van Koophandel ‘de Harnse stek’ zei, maakte mijn hart een sprongetje. Inmiddels is die grijns wel aardig weggetrokken 😉
En nu is het dus alweer een jaar later. Natuurlijk is de Harnse stek nog geen jaar in bedrijf. Maar vanaf die tijd waren we er al wel druk mee. Wat dat betreft is er weinig veranderd 😉 In plaats van met kwasten en verf te slepen, sleep ik nu met ontbijt en dekbedovertrekken…maar dat bevalt me veel beter!
Ik moet even graven in m’n geheugen: wat is er allemaal gebeurd tussen blog 2 en 3? In ieder geval is het zogeheten ‘hoogseizoen’ voorbij! Dat hebben we toch maar even gefikst. Ik zeg ‘we’: niet omdat ik de luxe heb om personeel te hebben (of is dat geen luxe maar een straf 😉?), maar omdat ik hulp heb gehad van mijn lieve familie. Ze zeggen wel eens dat achter iedere ondernemer een sterke vrouw staat? Ik neem aan dat we voor ‘vrouw’ ook ‘man’ in kunnen vullen. En dat is echt zo. Als er een technisch probleem was? Hup, Diederik ging even kijken en het was weer gefikst. Waren er tips van gasten? Even overleggen met Diederik en hup, het was geregeld. Veerle heeft geholpen met het opeten bijvullen van de chocola, stoffen, planten water geven en dat soort klusjes. En toen wij een nachtje weg waren, vloog mams in om voor het ontbijt te zorgen. We lijken wel een familiebedrijf 😉
De maand augustus was de eerste hele maand dat er geen één nachtje over was.
’s Morgens gasten eruit, ’s middags weer gasten er in. Super leuk en nooit verwacht! Maar ja, wat verwachtte ik eigenlijk wel? Ik had echt, echt geen idee.
Onze gasten zijn zó enthousiast! Het gastenboek staat vol met prachtige verhalen. Ik kan haast niet geloven dat de verhalen over de Harnse stek gaan. We hebben zelfs al gasten voor de 2e keer in ons verblijf gehad!
En dan de lieve cadeautjes die onze gasten voor ons meenemen of tijdens hun verblijf voor ons opsnorren. Daar wordt je toch blij van?
Waar ik minder blij van werd, is van Bo. Het is een schat van een hond, echt. Maar helaas heeft hij tijdens mijn ‘ik-zal-jullie-het-verblijf-even-laten-zien-praatje’ een bakje met vooraf klaargemaakt avondeten uit de fietstassen van de gasten gevist. En als het daar nou bij bleef. Maar nee, het bakje werd – met behulp van Teun – vakkundig leeg gelikt. Qua bak leegeten tot op de bodem kregen ze een 10. Qua luisteren een 0. Op zo’n moment kun je wel door de grond zakken. De gasten konden er gelukkig hard om lachen. Maar ik baalde als een stekker. Ik zorg er nu in ieder geval dat Bo gewoon zijn eten krijgt binnen blijft als ik mijn praatje maak. Al doende leert men….even voor de duidelijkheid: dit soort acties mogen van mij eenmalig zijn…
Nog even over de termen ‘hoogseizoen’ en ‘laagseizoen’. Toen wij net getrouwd waren, gingen we op vakantie in het voor- of naseizoen. Voorkeur was het voorseizoen. Reden? Dan had ‘men’ nog energie en zag men vol enthousiasme het hoogseizoen tegemoet. In het naseizoen zaten er al leuke winkeltjes en eettentjes dicht, of was er nog maar een klein gedeelte open en/of beschikbaar. Voor mijn idee was men klaar met het hoogseizoen en was men toe aan rust. Wilde men Bijkomen. Opladen voor het volgende hoogseizoen. En wellicht zelf op vakantie. Zó dacht ik dus over hoog- en laagseizoen: in de zomermaanden volle bezetting, in het winterseizoen af en toe bezetting. Maar wat blijkt? Het zogeheten laagseizoen is nu toch echt wel aangebroken, maar de B&B zit nog steeds nagenoeg vol! De boekingen komen wat meer last-minute binnen, maar ze kómen! Echt zó leuk! Ik had dit niet verwacht. Maar aan de andere kant: ook de herfst- en de winterperiode heeft absoluut z’n charme om er eens lekker een nachtje (of meerdere uiteraard) tussen uit te gaan! Frisse wind door je haren tijdens een stevige boswandeling en dan daarna opwarmen bij onze trouwe Bullerjan. Die snort wel, of het nu regent of waait, die wordt daar niet koud – maar wel warm – van 😉
Lieve gasten, heel hartelijk bedankt voor jullie vertrouwen in de Harnse stek! We zien jullie heel graag terug!
En voor alle niet-gasten 😉 leuk dat jullie mijn blog hebben gelezen en tot de volgende keer!
Lieve groet, Caroline
